Freshlyground - Pot Belly

2010 FIFA dünya kupası resmi şarkısı "Waka Waka - This Time For Africa" yı hatırlıyorsunuzdur. Şarkı her ne kadar Shakira ile aklımızda kalmış olsa da,  bahsetmek istediğim sevgili grup "Freshlyground" aslında  bu şarkıyı Shakira ile birlikte yapmış. Shakiracığımızı az çok biliyoruz, (zamanında Shakira kemeri diye satılan allı pullu kemerleri unutmak ne mümkün:) ), ancak Güney Afrika'da 2002 yılında kurulan bu güzide müzik grubunu onun kadar bilmiyoruz. 

Aslına bakarsanız, benim ilgimi gruptan ve şarkılarından önce aşağıdaki klipleri çekti. İzlemenizi tavsiye ederim, zira kendisi benim unutmak istemediklerim arasında. Ayrıca hayatınızdan 4 dakika 21 saniyeyi bu klibe ayırsanız bir şey kaybetmezsiniz diye düşünüyorum:) Tabii ki yine aşağıda kendimce yorumladım, izlemek istemeyenler de buradan devam edebilir:)

Klip, insanlar arasındaki farklılıkları öyle güzel benzetmelerle konumlandırmış ki hayran kalmamak elde değil.

Esas kızımız, yeşili temsil ediyor, evindeki her şey, evi de dahil olmak üzere yeşilin tonlarında. Kitap okumayı seviyor, sanıyorum biraz da yemek yemeyi. Girişken mizaçlı, kırmızıdan nefret ediyor.

Bir de esas çocuğumuz var. O da kırmızıyı temsil ediyor, satranç oynamayı ve kahveyi seviyor, yemekle arası yok ve dingin mizaçlı, yeşilden nefret ediyor.

                 

Bunların evleri karşılıklı. Kızımız bir gün çamaşırlarını asarken, çocuk da tesadüfen bahçede çiçek suluyor. Esas çocuğa cilveler falan dikkat çekiyor kızımız ve çocuğun kapısına bir hediye bırakıyor. Çocuğumuz da sevmiş belli ki bu işi o da kıza bir hediye veriyor. 

Kızın hediyesi kendince çok değerli olan yeşil bir gömlek, çocuğun hediyesi de aynı şekilde kendince çok değerli olan kırmızı çiçek. 

Başta seviniyorlar, heyecanlanıyorlar ama olmayınca olmuyor. O kırmızı çiçek yeşil evin hiç bir yerinde güzel gelmiyor kıza, o yeşil gömlek de üzerine kırmızılar giyip, şal takınca, gömlek görünmez hale gelince anca içine siniyor çocuğun. 

Yani farklı dünyaların insanları. 

İkisi de aynı anda üzüle üzüle kabul ediyorlar birlikte olamayacaklarını, hediyelerini geri verip ayrılıyorlar. 

Sonra kızımız şöyle bir düşünüyor neden olmasın diye, radikal bir karar alıp eskiden tabusu olan, hiç sevmediği kırmızı rengi deniyor. Boyuyor evin her yanını, aksesuarlarını değiştiriyor ve kıpkırmızı bir elbiseyle kırmızı ruj sürüp tam kapıdan çıkarken bir de bakıyor ki çocuk da benzer bir kararla yeşil giyinmiş. 

Sonunda tahmin edeceğiniz üzere barışıyorlar ve yeşil kırmızı tonların da birlikte güzel olabileceğini kanıtlıyorlar. 

Çok fazla alt metin ve detay var bu klipte bu yüzden de ayrıca sevdim. 

İnsanlar birbirlerinden farklı, öncelikle bunu kabul etmemiz gerekli. Biz bir şeyi çok seviyoruz diye, karşımızdaki aynı ölçüde sevmek zorunda değil. Mutlu olmak da seçimlerimizden biri ve onu seçmek istiyorsak, yapılması gereken karşımızdakinine bizim istediklerimizi dayatmak değil, onun penceresinden de bakabilmek hayata. (Model model terlik var  başlıklı, atarlı giderli yazımda da bu konuya değinmiştim:) ). Biraz tahammülü artırıp, kendinden ödün vermeden mutlu olmak da inanın mümkün. 

Yeşil de güzel, kırmızı da, ama her ikisi birlikte de güzel olabilirler, yeter ki renklerin sahipleri kendilerinin gerçek doğru olduğu yanılgısına düşmesinler.