Bir Gülen'e Sor :)

Yemek için yaşayanlardan mısınız, yaşamak için yiyenlerden mi klişesine cevabım pek tabi belli. Yemek için yaşıyorum ben arkadaş! Canının sıkkın olduğu anda gelen bir pizza sonrasında sufle, efendime söyleyeyim bir çikolatalı fıstıklı pasta yanında kahve, olmadı sadece çikolata. Hele fırından gelen hamurişi, mesela kek kokusu. Bunların çözemeyeceği kısa vadeli sorun yok iddia ediyorum! Yemek yemek  huydur bende. Daha doğrusu anlaşılacağı üzere böyle yükte hafif kaloride ağır şeyleri yeyip yeyip, ayy ben ne kadan da az yiyorum ama kilo veremiyorum canımss demek huydur bende! Kimsenin almadığı o tabakta kalan son güzel lokma var ya, heh onu ben alırım, hiç polemiğe girmem, başkası yediyse gözlerim dolu dolu olur. Hele önceden evde yemeği planladığım şeyi başkası yemişse vay o başkasının haline. Ancak heyhat, son pişmanlık neye yarar her şeyin bedeli var, olmadı yar!

Geçtiğimiz sene haberlerde rastladığım Nijeryalı çocuğun son görüntüsüne yine haberlerde rastlamamla bu çocuğa ne olduğunu pek bir merak ettim.  Geçen seneki haberlere göre, zavallı çocuk, Danimarkalı gönüllü Anja Loven tarafından açlıktan ölmek üzereyken bulunuyor, tam da o anda belki de bir kaç saat gecikse ölecek çocuğa can suyu veriyor ablamız.  Konuyu biraz araştırınca bu çocuğun bilerek isteyerek ailesi tarafından sokağa atıldığını öğrendim. Meğer Nijerya'da inanışa göre özellikle kadınlar ve çocuklar, cadı, büyücü, şeytan olarak nitelendirilip böyle ölüme terk ediliyor veya bizzat öldürülüyorlarmış.  Okuduklarıma göre özellikle kadın ve çocukların seçiliyor olmasının bir sebebi, bazı insanların bu cadı avı olayından bildiğiniz büyük paralar kazanıyor olmasıymış. Yani cadıyı yok etsin diye fakir de olsanız pılınzı pırtınızı satıp bu adamlar veriyormuşsunuz. Bu insanlar da doğal olarak özellikle çocukların bu şekilde katledilmesiyle, büyüklerine saygı itaat ve