Lunapark Gezegeni

Okulların tatil olduğu şu kış günlerinde, biricik yavrucaklarınızla yapılacak en güzel aktivitelerden biri tiyatroya gitmek. Tiyatro sevgisinin, küçük yaşlardan itibaren çocuklara aşılanması gerektiğini düşünenlerdenim. Ben de şu aralar kendimce bir zaman kırılması yaşadığım için, yavrucağızımla hafta içinde tiyatroya gidebilme şansına eriştim. Durun bunun için tekrar bir şükredeyim: Çok şükür. Neyse, amacım olan tiyatro hakkında bilgi verme konumdan çok da sapmadan bodoslama devam ediyorum. 

Kerem şu an 4.5 yaşında. Aslında tam olarak 4.5 değil, 4.326 ya falan tekabül ediyor yaşı, da hadi 4.5 dan 5 olsun:) Geçtiğimiz salı Zorlu PSM de, "Lunapark Gezegeni" isimli oyuna gittik beraber. Serdar Saatman'ın yazdığı Gaye Cankaya'nın yönettiği, içerisinde şarkılar, müzikler, danslar olan bu güzel çocuk oyununda, çocuklarınız kıkır kıkır gülüyor ve eğleniyorlar, onun garantisini verebilirim. 

Oyunda, çocuklar, lunapark gezegeni denilen, içerisinde sınırsız çikolata, abur cubur yiyebilecekleri, ödev yapmayacakları, istedikleri kadar eğlenebilecekleri bir yere davet ediliyor. Ancak, burası üçüzler denilen kötü karakterler tarafından yönetiliyor ve buraya girebilmenin karşılığında çocukların hayalleri, üçüzlerin dünyayı ele geçirme kapsamında, bir makina ile alınıyor. Üstelik, çocukların sonsuz olduklarını düşündükleri eğlenceleri sadece 1 gün sürüyor, sonrasında üçüzlere hizmet etmeye başlıyorlar. Hepsini anlatmayayım, ve olaylar gelişiyor:)

Oyun içerisinde özellikle dedektif ile Sançoz'un çocukları kurtarmak için yaşadıkları maceraları anlatan sahneler, çocukları çok güldürüyor. Burada yine çocuk seyircilerle interaktif olabilmeleri ve sonrasında yeninden o kadar çocuğu susturabilmeyi başarıp oyuna dönebilmeleri bence çok güzeldi.

Oyunun geneli ile ilgili birkaç eleştiri yapmam gerekirse, özellikle oyunun başındaki, bazı cümleler bir çocuk oyunu için çok uzundu. Oyuncular da bazılarını hızlı söyledikleri için, çocuklar tarafından anlaşılmasında zorluk yaşanabilir. 

Bunun yanında, çocuklar lunapark gezegenine davet edilirken, şarkılar söylüyorlar, "ıspanak yok, ödev yok, anne yok" gibi sözler içeren. Tamam buraya kadar normal olabilir. Ancak oyunun sonunda konu bağlanırken, aslında lunapark gezegeninin o kadar da iyi bir yer olmadığını, annelerin çocuklar için en iyisini istediğini, sürekli abur cubur yiyen çocukların hasta olduğunu vs. içeren bir şarkı söylenebilir ve bu konu vurgulanabilir. Oyunun sonu sanki bu açıdan havada kaldı gibi. Bence, lunapark gezegeninin o kadar da iyi bir yer olmadığı annelerin sözünün dinlenmesi gerektiği mutlaka vurgulanmalı. 

Özetle, özellikle 4-7 yaş aralığındaki çocuğunuzla güzel zaman geçirebileceğiniz keyifli bir oyun. Genel olarak tavsiye ediyorum, puanım 10 üzerinden 8.