Bak Yeme Demiyorum, Hobi Olarak Yine Ye

Yemek için yaşayanlardan mısınız, yaşamak için yiyenlerden mi klişesine cevabım pek tabi belli.

Yemek için yaşıyorum ben arkadaş!

Canının sıkkın olduğu anda gelen bir pizza sonrasında sufle, efendime söyleyeyim bir çikolatalı fıstıklı pasta yanında kahve, olmadı sadece çikolata. Hele fırından gelen hamurişi, mesela kek kokusu.

Bunların çözemeyeceği kısa vadeli sorun yok iddia ediyorum! Yemek yemek  huydur bende. Daha doğrusu anlaşılacağı üzere böyle yükte hafif kaloride ağır şeyleri yeyip yeyip, ayy ben ne kadan da az yiyorum ama kilo veremiyorum canımss demek huydur bende!

Kimsenin almadığı o tabakta kalan son güzel lokma var ya, heh onu ben alırım, hiç polemiğe girmem, başkası yediyse gözlerim dolu dolu olur. Hele önceden evde yemeği planladığım şeyi başkası yemişse vay o başkasının haline. Ancak heyhat, son pişmanlık neye yarar her şeyin bedeli var, olmadı yar!

Yemek yemek güzel de kilo almak çok sıkıntılı a dostlar. Şimdiye kadar mutlak değerde yaklaşık 60 kilo alıp vermişimdir. Bir şok diyetli Sibel Can, bir ben yani. Üstelik benim sınırım da yok. Günde çok net 2 kilo alabilirim. Bunun ne demek olduğunu sadece gerçek şişmanlar ve gerçek şişman ruhu taşıyanlar anlar. Değilseniz, anlayamazsınız...

Malesef 30 lu yaşlarımın derinliklerine adım attığım şu günlerde anladım ki, belli bir yaştan sonra yemek yemek bir yaşama aracı olmalı. Yaşamak için yemeli insan. Çünkü zavallı vücutlarımız bu gereksiz şeyleri yiyen obur bizim çilemizi çekmeye başlıyor. Aslında uzun vadede baktığınızda yiyorsunuz da ne oluyor, yine acıkıyorsunuz. Madem acıkacaksın niye gereksiz yiyorsun arkadaş.

Yeme annem, yeme gülüm!

Benim gibi yemek yemeyi çok seven ancak kilolu olmanın getirdiği sağlık problemlerine savaş açan yol arkadaşlarıma bir önerim var.

Yemeyin demiyorum bak, hobi olarak yine yeyin.

Ancak dozunda yeyin.

Yani vücudunuzu dengede tutmayı bilin. Malesef her canınızın istediğini yiyemezsiniz. O sabahları yediğiniz yağlı yağlı poğaçalar var ya, sonra gelir çeşitli komplikasyonlara neden olur benden söylemesi:) Canının istememesini sağlamaya çalışın. Bu biraz zor bir süreç, ancak uzun vadede daha kaliteli yaşamak için gerekli bir süreç. Uzmanlar yeme alışkanlıklarımızın 21 günde değişebileceğini söylüyor. Doğduğu günden beri hamurişiyle etrafı sarılmış biri olarak bu 21 güne benim de hiç inanasım gelmiyordu, ama bir süre dişinizi sıktığınızda (ki biliyorum bu çok zor) işler biraz daha kolaylaşıyor.

Yeme alışkanlıklarını değiştirmek hiç kolay değil, ancak bu konuda hiç adım atmamak en kötüsü. Estetik kaygılardan ziyade sağlık için gerekli olan bu adımı atmanızı öneririm. He ne olur, şöyle ağız dolusu hamburger ısırıp yanında kolanızı hüpletemezsiniz, yanında çıtır patatesinizi barbekü sosa banamazsınız ama daha sağlıklı olursunuz. Şu anda kendimi çürüttüm ve canım hamburger çekti! Neyse siz dediklerimi yapın da yaptıklarımı yapmayın olur mu anneeem. Hadi kalın sağlıcakla.